بررسی مشکلات استعدادیابی فوتبال

هدف از پژوهش حاضر بررسی مشکلات استعدادیابی در رشتة فوتبال است. کلیۀ مربیان تیم­های پایۀ فوتبال لیگ آسیا­ویژن استان تهران در رده­های نوجوانان، جوانان و امید جامعۀ آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونۀ آماری با استفاده از جدول مورگان 42 نفر انتخاب شد. به‌دلیل نبود پرسشنامۀ استاندارد در این زمینه، محقق با استفاده از نظر استادان تربیت بدنی و علوم ورزشی و مربیان رده­های پایۀ تیم ملی فوتبال، پرسشنامه­ای به‌صورت مقیاس پنج‌ارزشی لیکرت طراحی کرد، اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه را استادان تربیت بدنی و مربیان فوتبال تأیید کردند و ضریب پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 86 صدم به‌دست آمد. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی­ها، با استفاده از نرم­افزارهای Excel و  Spss از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون فریدمن) اطلاعات به‌منظور بررسی مشکلات استعدادیابی فوتبال تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که مهم‌ترین مشکلات استعدادیابی در فوتبال به‌ترتیب عبارتند از: کمبود امکانات مالی و مادی برای استعدادیابی فوتبال، نبود کمیته­های تخصصی استعدادیابی در باشگاه­ها، نداشتن برنامة اصولی برای استعدادیابی فوتبال، آشنا نبودن با روش‌های علمی استعدادیابی، و تربیت نکردن افراد متخصص در امر استعدادیابی توسط سازمان­های مربوط.